Crkvice su većini poznate kao mjesto sa najviše padavina u Evropi.
Crkvice su većini poznate kao mjesto sa najviše padavina u Evropi.
Ipak, malo ko od nas zna gdje se one geografski nalaze, kao i šta sve tamo možemo zateći, osim kiše. To je mjesto koje krije tajne, a otkriva čuda, sa čudesnom i misterioznom prirodom od koje zastaje dah.
Crkvice su bile posljednje uporište Austrougarske monarhije koja se upravo tu graničila sa Otomanskom imperijom i pripadale su fortifikaciji od čak 70 tvrđava povezanih u cjelinu poznatu kao „Primorska tvrđava Boka“.
Danas se u Crkvicama nalaze dvije tvrđave Kom i Stražnik, kao i temelji nekadašnjih objekata kojih je bilo i do 150, a koji su građeni u periodu između četvrte decenije 19. vijeka do početka Prvog svjetskog rata.
Ova vojna baza bila je druga po važnosti nakon one u Puli u Hrvatskoj i služila je kao vojno naselje za 10.000 stanovnika, mahom porodica austrougarskih vojnika. Po kazivanjima, Crkvice su tada imale sve što je imao i Beč, osim balskih haljina. Crkvice su tada imale kasarne, hotele, prodavnice, školu, vježbališta, strelište, konjušnice, magacine, stanove za oficire i njihove porodice, pozorište, bioskop, poštu, tenisko igralište, skijašku stazu, kuglanu, kapelu, groblje, fudbalsko igralište sa prilagođenim tribinama za oko 1.000 gledalaca.
Najzanimljivija građevina u koju i sada možete kročiti jeste pekara, tada druga po veličini u Evropi i najveća na Balkanu, koja je snabdijevala Boku sa nevjerovatnih 24 tone hljeba dnevno. Ova pekara, čije opremanje je završeno 1907. godine, imala je automatizovanu proizvodnju,na drugom spratu imala je i salu za bioskop.
Međutim, donedavno, ako biste kojim slučajem i prošli pored ovih tvrđava i vegetacijom obraslih zidina, ne biste znali tajne koje krije najkišovitije mjesto u Evropi. Mjesto u kojem istovremeno nema vode jer kraško tlo poput sita propušta sve padavine, pridružujući ih podzemnim vodama, koje dalje stižu čak i do podmorskih izvora Jadranskog mora. Crkvice pripadaju Orjenu, koji geomorfološki predstavlja tipičan primjer Dinarida sa pregrštom jama i pećina u čijim vodama se pretpostavlja da živi i čovječija ribica.
Naime, nedavnim genetskim istraživanjem izvorišta na Grahovu potvrđeno je prisustvo, ovog kako nazivaju malog zmaja, odnosno živog fosila, tj. vrste koja se nije mjenjala evolucijom milionima godina. Čovječija ribica za svoj dom bira isključivo čistu i hladnu vodu, te je stoga izvanredan indikator kvaliteta vode i očuvanosti prirode. Zato smatramo da Crkvice i jesu zagrljene prirodom, prirodom koja skriva tajne ali i otkriva čuda.
Crkvice su mjesto koje vam povećava šanse da u samoj šetnji naiđete na srnu, vepra, zeca, koji je čest gost nekadašnje pekare, ali i surog orla simbola našeg grba i države. Pored divljih vrsta ne treba zaboraviti ni one domaće koje su se odmetnule poput jednog jarca, koji se često viđa na Orjenu, a koji se po pretpostavci odvojio iz svog stada i odlučio da živi u samoći ove čudesne planine.
U priloženom video snimku Ilije Perića možete vidjeti sve ljepote ovog mjesta autora. Prilog je snimljen za potrebe promocije skrivenih ljepota Crne Gore, u okviru projekta "Eko i kulturni turizam južnih Dinarida", podržanog od strane Delegacije Evropske unije u Crnoj Gori.